اصطلاح FOB مخفف شده عبارت “حمل تا روی عرشه Freight On Board” است که در گذشته، از زمان حمل بار تا روی عرشه کشتی های بادبانی و از طریق کارگران در بارانداز صورت می گرفت.

اما امروزه این عبارت به دلیل تجارت های گسترده تر، معانی بیشتری بر اساس نیاز طرفین معاملات تجاری پیدا کرده است.

FOB در حال حاضر تبدیل به یک اصطلاح حقوقی و بین المللی شده است که فروشنده و خریدار را ملزم می کند بر اساس تعهداتی که دارند خرید و فروش کالا را بر روی کشتی به پایان برسانند.

بر اساس این معاهده، فروشنده متعهد است که بار را بر اساس تعهداتی که دارد، روی کشتی به خریدار تحویل دهد.

این تعهدات شامل هزینه های حمل بار از انبار فروشنده تا روی عرشه کشتی است که فروشنده باید تمام آن را پرداخت نماید.

بر اساس همین قرار داد خریدار نیز متحمل پرداخت تمام هزینه های حمل با کشتی تا بندر مقصد، بیمه، تخلیه بار در بندر مقصد و حمل بار از بندر مقصد تا انبار خود، می باشد.

برخی اوقات در این قرار داد عبارت “فوب مبدا FOB Shipping Point” به کار برده می شود که بر اساس آن

خریدار بعد از اینکه اجناس و کالای خریداری شده خود را از فروشنده خریداری کرد، مسئولیت حمل و نقل کالا بلافاصله به عهده خریدار گذاشته می شود.

“فوب مقصد FOB destination” نیز که کاملا به نفع خریدار است، نشان می دهد که تمام مسئولیت های بار از انبار فروشنده تا انبار خریدار تماما به عهده فروشنده است.

در اصل این فوب است که نشان می دهد در صورت هر نوع آسیب یا گم شدن کالا، مسئولیت آن به عهده چه کسی است.